KOFFIE DRINKEN

KOFFIE DRINKEN

Met de auto verkennen we het onbekende, niet toeristische noorden van Chios.

Na een paar uur rondrijden, hebben we trek in een kop koffie.

Dorpje in, dorpje uit nergens een café. We besluiten in een wat groter dorp uit te stappen en op zoek te gaan naar een café. Net als we de auto zijn uitgestapt, komt er een vrouw op ons af.

We vragen haar naar een café waar we koffie kunnen drinken.

“Je kunt hier koffie drinken” zegt ze en ze leidt ons een huis binnen.

Onze gastvrouw gebaart ons aan tafel te gaan zitten.

Een oudere vrouw staat in de keuken en kijkt ons vragend aan.

Het blijkt de zus van onze gastvrouw.

Ze legt haar zus uit dat wij koffie komen drinken. Zuslief kijkt ons argwanend aan.

Opeens gaat onze gastvrouw weg, haar zus verbouwereerd achterlatend met een stelletje vreemden.

Ze spreekt geen woord Engels en zit daar met een stelletje verdwaalde toeristen opgescheept. Gedwee zet ze koffie en zet ze koekjes op tafel.

Haar man komt polshoogte nemen, verbaasd kijkt hij ons aan terwijl zijn vrouw koffie inschenkt.

Gelukkig blijkt haar man wel Engels te spreken. Hij vindt het wel gezellig een paar verdwaalde toeristen aan zijn keukentafel.

Ook maken we kennis met de zoon des huizes, die het zijne denkt van het tafereel.

Je hoort hem denken “Wat doen die mensen hier?” Schouderophalend gaat hij naar zijn werk.

Met zijn vader praten we honderduit over Chios en zijn dochter die in Londen woont.

We krijgen zelfs trouwfoto's van zijn dochter te zien.

Na een half uur nemen we afscheid van deze gastvrije Grieken.