OP NAAR SLAVCE

OP NAAR SLAVCE

Onze vakantie in Tsjechië brengen we in 2 huisjes door.

We hebben 1 week een huisje in de buurt van Praag en 1 week een huisje in de buurt van Ceske Budejovic. De dag breekt aan om van het ene huisje naar het andere huisje te rijden.

Vol goede moed op naar Slavce, naar ons 2e huisje. Al voor de vakantie hebben we de route uitgestippeld.

De reis verloopt dan ook erg voorspoedig. We hebben zelfs tijd om onderweg kasteel Konopiste te bezoeken. Samen met een groep uitgelaten Italianen “op schoolreisje” rijden we in een toeristentreintje naar het kasteel. De Italianen worden steeds joliger dit slaat over op de chauffeur van het treintje, bij de rotonde krijgen we een rondje van de zaak. In een melige stemming bereiken we kasteel “kan niet piesen” excuus Konopiste. Kasteel Konopiste is zeker de moeite waard om te bezichtigen. Na een uitgebreide rondleiding zetten we onze reis voort.

We nemen alle tijd om te lunchen in Ceske Budejovic, we zijn er immers bijna.

De routebeschrijving hebben we niet meer nodig, we hebben genoeg aan onze landkaart.

Na de lunch rijden we door naar Slavce. De reis verloopt voorspoedig.

Na een half uur rijden we Slavce binnen. Nu nog op zoek naar ons vakantiehuisje.

We vragen de weg en in gebrekkig Duits wordt de weg gewezen.

We rijden op een landweg dat geleidelijk een zandpad wordt, om vervolgens uit te komen in een weiland. Geen huisje te zien. We rijden terug naar de hoofdweg en vragen wederom de weg.

Dit maal wordt in het Engels ons duidelijk gemaakt dat we in de verkeerde plaats zijn beland.

Het “andere” Slavce ligt zo'n 42 kilometer verderop. We foeteren er vrolijk op los in de auto.

Anderhalf uur later komen we in het andere Slavce aan. We lopen een smoezelig café binnen en vragen aan een stel sjofele mensen de weg. In gebrekkig Engels wijzen ze ons de weg.

Moe komen we bij ons huisje aan, twee uur later dan verwacht.

Als we ons aan de routebeschrijving hadden gehouden, hadden we gelijk naar het juiste dorp gereden. Altijd achteraf …..