METRODOOP

METRODOOP

We zijn in Parijs, voor het eerst gaan we met de metro.

We bestuderen goed de metrokaart van Parijs en kijken welke lijn we moeten hebben.

Al snel komen we er achter dat we de blauwe lijn moeten volgen.

Wij naar Gare du Nord, het drukste metrostation van Parijs.

En daar sta je dan, als metromaagd, en dan kom je bij een mierenhoop dat Gare du Nord heet.

Er zit niets anders op dan in “het diepe” te springen.

Ik bombadeer mezelf tot reisleidster en zelfverzekerd, alsof ik dit al jaren doe, baan ik me een weg door deze mierenhoop.

Op zoek naar de blauwe lijn, al gauw vinden we het juiste spoor.

We wachten op de metro en stappen in, tenminste dat denken we.

Al gauw komen we er achter dat dit geen metro is maar een stoptrein.

Langzaam rijden we de metropool Parijs uit en belanden we in de industriële buitenwijken.

We zijn niet de enige die deze fout hebben gemaakt, want even verderop zie ik een man met paniek in zijn ogen. Hij en zijn gezin boemelen net als ons langzaam het centrum van Parijs uit.

Snel overleggen we wat te doen, er zit niets anders op dan bij de eerste de beste halte uit te stappen, om te lopen en de eerstvolgende trein weer terug te nemen.

Het andere gezin neemt ons voorbeeld over en stappen ook uit.

Met zijn allen lopen we naar de overkant van het spoor en wachten op de trein terug.

Als deze het station inrijdt gaat er een zucht van opluchting door ons allen heen.

Na een minuut of tien staan we weer op Gare du Nord.

Gelukkig vinden we al snel de juiste metrolijn en kunnen we de stad eindelijk verkennen.